Szkolnictwo w Rzozowie liczy sobie 140 lat. Potwierdza ten fakt prof. Józef Pletnia „W szkicach z dziejów Rzozowa” oraz Marian Kotula w Kronice Szkoły Podstawowej. 1 września 1884 roku po raz pierwszy zadźwięczał szkolny dzwonek w nowopowstałej szkole dla 57 uczniów. Rada Szkolna powierzyła pełnienie obowiązków nauczyciela Janowi Maciaszkowi. Nauka odbywała się w domu pani Marii Okarmus.

W 1887 roku mieszkańcy Rzozowa uzyskali zgodę na wybudowanie drewnianej szkoły. Budowę rozpoczęto w czerwcu 1888 roku. W 1907 roku otwarto drugą klasę, która uczyła się w domu pana Franciszka Wcisło. W dwadzieścia lat później otworzono już trzyklasową szkołę. 6 lutego 1931 roku kierowniczka szkoły pani Czubrytówna założyła Koło Młodzieży, które liczyło 72 członków. Do koła należeli min. Józef Pletnia i Tadeusz Kubas. Młodzież uczęszczająca do Koła organizowała przedstawienia dla mieszkańców Rzozowa. 24 lutego 1936 roku Komitet Budowy szkoły podjął uchwałę o budowie nowej szkoły, której budowę rozpoczęto 4 marca 1936 roku.

1 września 1939 roku II wojna światowa nie ominęła również Rzozowa. Niemcy zajęli nową szkołę przeznaczając ją na magazyn, składy i stajnie dla bydła i koni. Po wojnie w 1945 roku przeprowadzono gruntowny remont szkoły finansowany przez Wydział Oświaty, przy licznej pomocy okolicznej ludności. 6 października otwarto i poświęcono szkołę. Kierownikiem szkoły został Włodzimierz Doskocz. Dwa lata później z inicjatywy kierownika szkoły powstał chór mieszany młodzieży pozaszkolnej, który reprezentował powiat krakowski na święcie morza w Szczecinie. Chór zdobył drugą nagrodę. Należy podkreślić, że w tym czasie szkoła była ośrodkiem kulturalnym i oświatowym. Udostępniana była czytelnia dla dorosłych i działał amatorski teatr. W 1948 roku utworzono VII klasę i przyjęto jeszcze jedną nauczycielkę. W sumie grono liczyło 5 osób. W tym roku do szkoły uczęszczało 138 uczniów. W 1956 roku w Rzozowie nastąpiła elektryfikacja w lipcu po raz pierwszy zabłysło światło w szkole.

W 1961 roku podczas kadencji kierownika Wojciech Kucharza zorganizowano skrócony kurs VI i VII klasy dla osób starszych, którzy pragnęli uzupełnić wykształcenie podstawowe. Kurs ten ukończyło 25 osób. Już 1964 roku istniała w szkole biblioteka, która w tym czasie liczyła 2500 książek. W 1965 roku zrodził się plan rozbudowy szkoły. Pieniądze na rozbudowę szkoły miano po części uzyskać z podatków pobieranych od mieszkańców wsi. Niestety z planów rozbudowy nic nie wyszło bowiem przewodniczący Rady Narodowej w Krakowie nie wyraził zgody na rozbudowę. W rok później otwarto VIII klasę. 10 lat później wykonano kapitalny remont szkoły . Wybudowano ubikacje, studnię głębinową, zainstalowano centralne ogrzewanie. W 1978 roku powstał Komitet Budowy Przedszkola. 30 kwietnia 1981 roku w Kaplicy poświęcone zostały krzyże, które rodzice zanieśli i zawiesili w szkole. W 1987 roku doprowadzono wodę do szkoły a dwa lata później szkoła została podłączona do sieci telefonicznej.

W 1989 roku powstał komitet rozbudowy szkoły. Szkołę rozbudowywano w latach 1992 – 1995 roku. 1 września 1994 roku oddano do użytku górną kondygnację tj. 6 sal lekcyjnych i łazienki. Ponadto utworzono nowe pomieszczenia na bibliotekę, kancelarię , sekretariat oraz otwarto stołówkę szkolną. Wykonano też nową elewację zewnętrzną budynku. W czerwcu 1998 roku odbyła się uroczystość nadania imienia św. Jadwigi Królowej szkole. Dziś do szkoły uczęszcza ponad 140 uczniów w której uczy 14 nauczycieli. Obecnym dyrektorem jest mgr Anastazja Koczur. Uczniowie chętnie uczęszczają na zajęcia pozalekcyjne oraz spędzają czas na świetlicy szkolnej.